نوآوا خودرویی به شدت جمع‌و‌جور، کم‌استهلاک و ارزان‌قیمت بود که 19سال بعد از بیتل‌های فولکس و 2سال زودتر از مینی‌ماینر در اختیار مشتریان اروپایی قرار گرفت.
جانشینی برای توپولینو
تاقبل از آمدن نوآوا به بازار، فیات حدود 20سال سرگرم تولید خودرویی با نام 500 Topolino بود که در ابعاد و اندازه‌ها تقریبا با نوآوا برابری می‌کرد. به همین دلیل بامعرفی نوآوا در 1957، خیلی زود مشتریان آن‌را نسخه به‌روز شده توپولینوی سابق دانستند با این تفاوت که توپولینو انجین 4سیلندر آب‌خنک داشت ولی فیات برای کم‌کردن هزینه‌ها از انجین 2سیلندر هوا‌خنک برای نوآوا استفاده کرد.
نوآوا یعنی نیو!
از آنجایی که در ابتدای نام توپولینو نیز عدد 500 به کار رفته، فیات برای نامگذاری نوآوا از عبارت Nuova 500 استفاده کرد که واژه Nuova برگردان ایتالیایی New بود؛ به قول خودمان می‌شود 500 جدید! نوآوا با فاصله محوری 1.8متر و طول 2.7متر حتی از توپولینو هم کوچک‌تر بود بنابراین چیدمان صندلی‌های آن 2+2 انتخاب شد. نوآوا همچنین با وزن 500 کیلوگرمی‌اش، سبک‌ترین خودروی تاریخ فیات لقب گرفت.
2 تغییر در 18 سال
نوآوا که تا سال 1975 تولیدش ادامه داشت، تنها 2 تغییر مهم را تجربه کرد. اولین تغییر در بهبود انجین‌هایش خلاصه می‌شد مثلا اولین انجینی که روی نوآوا نصب شد 479سی‌سی 13 اسبی بود، سپس از 499سی‌سی 16 اسبی استفاده شد و در سال‌های آخر تولیدش نیز نوبت به انجین 594سی‌سی 18 اسبی رسید که سرعتش را تا مرز 110 کیلومتر برساعت افزایش می‌داد. دومین تغییر مهمی که نوآوا داشت، عرضه نسخه‌های استیشن نوآوا با نام Giardiniera بود. فیات در این مدل یک کار اساسی کرد؛ انجین 2سیلندر خطی نوآوا را به‌صورت افقی در قسمت انتهایی خودرو قرار داد. نتیجه این کار افزایش 10 سانتی‌متری فاصله محوری و افزایش 70 کیلوگرمی وزن خودرو بود.
بیان‌کی‌نا، کپی دوم نوآوا
به موازات تولید نوآوا در فیات، زیرمجموعه Autobianchi فیات هم باهمان پلت‌فرم و همان انجین، دست به عرضه محصولی به نام Bianchina زد که هم تنوع مدل‌هایش (با اضافه‌شدن نسخه‌های رودستر و کانورتیبل) بیشتر از نوآوا بود و هم با تغییرات اندکی که در ظاهر آن داده شد، نسبت به نوآوا جلوه شیک‌تر و مدرن‌تری داشت. البته با مقایسه فروش بیان‌کی‌نا و نوآوا می‌توان فهمید که مشتریان آن سال‌ها روی خوشی به بیان‌کی‌نا نشان ندادند؛ نوآوا در 18سال تولیدش بیش از 3میلیون و 800 هزار دستگاه فروخت درحالی‌که بیان‌کی‌نا در 13سال تولیدش حدودا 275هزار دستگاه فروش داشت.
500 به مناسبت 50 سالگی
اما مدلی که این روزها به‌عنوان فیات 500 و بدون هیچ پسوند یا پیشوندی می‌شناسیم، در جولای 2007 و درست بعد از گذشت نیم‌قرن از تولید نوآوا معرفی شد. عمده محبوبیت 500 به طراحی بی‌عیب و نقص آن برمی‌گردد طوری‌که انگار همان نوآوای دهه 50میلادی است که تازه از خواب بیدار شده! شاید ویژگی منحصربه‌فرد و قابل تحسین 500، تنوع فوق‌العاده زیاد تریم‌های کابین، رنگ‌های بدنه و رینگ‌های آن باشد طوری‌که همانند سوپرلوکس‌هایی چون رولزرویس و بنتلی، هزاران ترکیب و تریم مختلف را می‌توان روی 500 پیاده‌سازی کرد.