وقتی رنو تانک می ساخت

به گزارش شاپ کار، در اواسط جنگ جهانی اول، فرانسوی ها اذعان داشتند که درحال مبارزه در جنگی هستند که بازنده آن خواهند بود. چونکه آنها به جهت اینکه آلمانی ها را به سرزمین خودشان بازگردانند تلفات زیادی داده بودند.

به گزارش شاپ کار به نقل از خبر آنلاین، مهندسان فرانسوی نیاز به یک نوع سلاح جنگی را حس می کردند که بتواند از سربازان شان در مقابل سلاح های گرم محافظت کند(حداقل در مقابل سلاح هایی با کالیبر پایین) و مهم تر این که بتوانند با محافظت بیشتری سنگر به سنگر پیش بروند و به دشمن فشار بیاورند. هدف اصلی این طراحی، کاهش تلفات و ایجاد نوعی سلاح بود که بتواند به آسانی بسمت جبهه خشن، زیر بمباران شدید و بشدت محافظت شده ارتش آلمان جلو برود و آنها را از بین ببرد.

این فناوری نیاز به خلق چنین قطعه مهندسی داشت، که طرح آن از قبل موجود بود. بدین سبب آنها با کمی خلاقیت طرح قبلی را اصلاح کرده و آنرا بسمت طراحی یک تانک سوق دادند. چنین مفهومی به پروژه شخصی لوئیس رنو، خالق واقعی ماشین های رنو تبدیل شد.

مشکل اصلی طراحی اولیه وزن آن، نسبت به زره واکنشی نصب شده روی تانک بود که در عین حفظ تحرک بالا و چابکی بتواند در مقابل بمب افکن ها و توپخانه های دشمن مقاومت کرده و سرنگون نشود.

برجک کاملا چرخان نصب شده بر روی تانک، چیز جدیدی نبود. چونکه در اتومبیل های زرهی فرانسوی در آغاز جنگ جهانی اول و در سال ۱۹۰۵ از چنین چیزی استفاده شده بود. در ساخت آن از یک مسلسل ۸ میلیمتری هاتچیکس به عنوان سلاح اصلی استفاده شد، اما نسخه ۱۹۱۸ با یک توپ ۳۸ میلیمتری Puteaux SA مجهز شده بود. این تانک زرهی با ضخامت ۲۲ تا ۸ میلیمتر طراحی شده بود، تا قسمت های حیاتی تانک ضخیم تر باشد و بخش هایی با ضخامت کمتر بتوانند نسبت وزنی را برای داشتن قدرت خوب حفظ کنند. رنو می خواست از موتوری استفاده نماید که قبلا تولید شده بود و ۱۸ اسب بخار قدرت داشت، اما بعد از ساخت نخستین نمونه اولیه، متوجه شد که این موتور برای وزنی معادل ۶.۴ تن کافی نخواهد بود.

بنابراین رنو تصمیم به طراحی موتوری کاملا جدید گرفت تا بتوان از آن به طور خاص در تولید تانک اف. تی استفاده نمود. ساخت یک موتور ۴ سیلندر، ۴.۵ لیتری ترموسیفون خنک کننده آب(: Thermosiphon) به پدیده ای گفته می شود که سیستم فاقد هرگونه پمپ برقی یا مکانیکی است و جهت جابجایی آب با استفاده از گرمای خورشید مایع جابجا می شود. مشکل عمده این سیستم پدیده یخ زدگی در فصول سرد است) که ۳۹ اسب بخار نیرو تولید می کند. این نیرو، نسبت وزن به قدرت موتور را به ۶ اسب بخار در هر تن می رساند(بدون درنظر گرفتن وزن سرنشینان). این تانک فقط دو سرنشین داشت، دلیل اول این بود که تعداد سربازان فرانسوی در سال ۱۹۱۷ کم شده بود و دلیل دوم این که با سوار شدن فقط دو نفر در هر خودروی زرهی، فرانسویان می توانستند در آن واحد از خودرو های زرهی بیشتری استفاده نمایند.

بعد از ساخت سه نمونه اولیه، کمیسیون این طرح را قبول کرد و نخستین سری این خودرو زرهی را در دسامبر ۱۹۱۶ سفارش داد تا بتوانند در اواخر فوریه ۱۹۱۷ آنها را به خط مقدم تحویل دهند.

5858

به طور خلاصه به گزارش شاپ کار به نقل از خبر آنلاین، مهندسان فرانسوی احتیاج به یک نوع سلاح جنگی را حس می کردند که بتواند از سربازان شان در مقابل سلاح های گرم محافظت کند(حداقل در مقابل سلاح هایی با کالیبر پایین) و مهم تر اینکه بتوانند با محافظت بیشتری سنگر به سنگر پیش بروند و به دشمن فشار بیاورند. این تانک زرهی با ضخامت ۲۲ تا ۸ میلیمتر طراحی شده بود، تا قسمت های حیاتی تانک ضخیم تر باشد و قسمتهایی با ضخامت کمتر بتوانند نسبت وزنی را برای داشتن قدرت خوب حفظ کنند.

منبع: شاپ كار

1404/06/19

10:41:50

5.0 / 5

این مطلب شاپکار را می پسندید؟

(1)

(0)

تازه ترین مطالب مرتبط

کامنتهای بینندگان در مورد این مطلب

کامنت شما در مورد این مطلب

نام:

ایمیل:

کامنت:

سوال:

= ۲ بعلاوه ۱

وقتی رنو تانک می ساخت

آگهی فروش ماشین خود را به راحتی ثبت کنید

از روشهای مختلفی که ما برای شما فراهم کرده ایم، خودروی مورد نظر خود را به سادگی پیدا کنید

استانها

برندهای خودرو

خدمات خودرویی