بازگشت شاسی بلند آفرود رونیز نیسان

نیسان رونیز (که در بازار آمریکای شمالی با نام اکسترا/Xterra شناخته می‌شود)، یکی از نمادین‌ترین شاسی‌بلندهای آفرود نیسان است که به خاطر ماهیت سخت‌جان، طراحی جعبه‌ای و قابلیت‌های خارج از جاده‌ای خود شهرت داشت. این خودرو که در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ تولید می‌شد، به عنوان پاسخی خشن و کارآمد به مدل‌های شهری شاسی‌بلند، بر اساس پلتفرم پیکاپ‌های نیسان (مانند فرانتیر) ساخته شد. رونیز به‌ویژه در میان قشر جوان‌تر و ماجراجو که به دنبال یک وسیله نقلیه قابل اعتماد برای کمپینگ، کوهنوردی و سفرهای بیابانی بودند، محبوبیت فراوانی کسب کرد. توقف تولید آن در سال ۲۰۱۵، به دلیل مقررات سخت‌گیرانه مصرف سوخت و آلایندگی، یک خلاء بزرگ را در سبد محصولات نیسان و دل طرفداران ماجراجویی ایجاد کرد.

 

تفاوت اصلی رونیز با بسیاری از شاسی‌بلندهای مدرن، در ساختار آن نهفته است. رونیز از شاسی مستقل (Body-on-frame) استفاده می‌کرد که استحکام و مقاومت بیشتری در برابر تنش‌های آفرود ارائه می‌دهد، در حالی که بیشتر کراس‌اوورهای امروزی دارای ساختار یکپارچه (Unibody) برای راحتی بیشتر در رانندگی شهری هستند. کابین رونیز عمداً ساده، کاربردی و مقاوم در برابر کثیفی و شرایط سخت طراحی شده بود تا برای ماجراجویان واقعی مناسب باشد. این خودرو یک نماد نوستالژی برای دوره پیش از فراگیری کراس‌اوورهای لوکس بود و طرفداران آن همواره خواستار بازگشت یک شاسی‌بلند "خشن و بی‌ریا" بوده‌اند.

 

پس از یک غیبت طولانی که از سال ۲۰۱۵ آغاز شد، نیسان آماده است تا با یک بازگشت بزرگ و متناسب با تقاضای بازار، نام افسانه‌ای رونیز (Xterra) را به جاده‌ها بازگرداند. در حالی که انتظار می‌رود نسل سوم این شاسی‌بلند محبوب در سال ۲۰۲۸ به‌طور رسمی معرفی شود، نیسان با رونمایی از کانسپت خیره‌کننده «پروژه X (Project X)» در نمایشگاه SEMA، تصاویری روشن از روح ماجراجویی و زبان طراحی آینده این خودرو را به نمایش گذاشت.

 

«پروژه X» که توسط نیک شرر، یکی از سفیران برند نیسان، طراحی و اجرا شده، یک تلفیق هوشمندانه از نوستالژی و فناوری مدرن است. این مدل مفهومی، اجزای کلیدی خود را از دو پیکاپ قدرتمند فعلی نیسان، یعنی تایتان (Titan) و فرانتیر (Frontier)، قرض گرفته است تا هم بهینه‌سازی تولید شود و هم از استحکام ساختاری پیکاپ‌های نیسان بهره ببرد. نمای جلو و گلگیرها شباهت زیادی به فرانتیر دارد، در حالی که قسمت عقب به صورت کاملاً نوستالژیک، یادآور طراحی کلاسیک و جعبه‌ای رونیز قدیمی است. این اشتراک پلتفرم با فرانتیر، یک تصمیم منطقی برای نیسان است تا هزینه‌های تولید را کاهش داده و همزمان یک محصول مستحکم آفرود ارائه دهد.

 

پروژه X صرفاً یک مدل نمایشی نیست؛ بلکه یک هیولای عملکردی است. این خودرو به یک شاسی و سیستم تعلیق کاملاً تقویت‌شده مجهز است که از پیکاپ‌های سنگین‌وزن تایتان گرفته شده است. این سیستم تعلیق قدرتمند، که شامل بازوهای کنترلی، فنرها و محورهای اصلی نیسان است، به کانسپت ارتفاعی قابل توجه و پایداری لازم برای سخت‌ترین مسیرهای خارج از جاده را می‌دهد.

 

در زیر کاپوت، نیسان با جسارت تمام، از یک پیشرانه V8 تنفس طبیعی ۵.۶ لیتری (VK56DE) استفاده کرده است. این موتور، که با قطعات افترمارکت تخصصی Z1 و هدرز JBA بهینه‌سازی شده، به احتمال زیاد قدرتی فراتر از ۳۲۰ اسب بخار استاندارد خود تولید می‌کند و روح یک شاسی‌بلند تمام عیار را به نمایش می‌گذارد. گرچه انتظار می‌رود نسخه نهایی تولیدی، احتمالاً از یک پیشرانه V6 هیبریدی یا توربوشارژ جدید برای رعایت استانداردهای مصرف سوخت استفاده کند، Project X نشان می‌دهد که نیسان در حال آماده‌سازی یک رقیب خشن برای فورد برانکو و تویوتا فوررانر است.

 

فضای داخلی Project X با هدف مقاومت در برابر شرایط سخت طراحی شده و از کابین کاربردی و بادوام فرانتیر جدید الهام گرفته است. این رویکرد بر این نکته تأکید دارد که رونیز جدید، مانند نسل‌های گذشته، قرار نیست یک شاسی‌بلند لوکس باشد، بلکه یک ابزار ماجراجویی است. بازگشت رونیز در زمانی که تقاضا برای شاسی‌بلندهای دارای قابلیت آفرود واقعی رو به افزایش است، یک حرکت کاملاً زمان‌بندی‌شده است که می‌تواند نیسان را بار دیگر در میان دوستداران خودروهای خشن و ماجراجو تثبیت کند.