به‌طور نمونه سرمایه‌گذاری مشترک (جوینت‌ونچر) داخلی و خارجی و تبدیل قطعه‌سازان کوچک به مجموعه‌سازان بزرگ یکی از این بحث‌هاست. بی‌شک این حرکت در صنعت قطعه قابل‌اجرا نیست زیرا در فرهنگ ایرانی مسئله‌ای به نام کار گروهی وجود ندارد و تنها در زمان حرف، آن را تایید می‌کنیم و در هنگام عمل یکباره همه چیز فرو می‌ریزد. 15سال پیش این اظهارنظر مطرح و سرمایه‌گذاری مشترک انجام شد و خودروسازها نیز درگیر آن شدند که اقدام خوبی بود و هر کس با آگاهی وظیفه خود را به درستی انجام می‌داد که نتیجه آن افزایش تیراژ و بهبود وضع قطعه‌سازی کشور بود اما پرسش اینجاست که هم‌اکنون در بین قطعه‌ساز و خودروساز فرهنگ چنین ادغامی وجود دارد؟ به سختی می‌توان چنین ادغامی را با وضعیت فعلی انجام داد و این مهم در سال‌های گذشته رخ داده اما به دلیل فرهنگ تک روی با شکست مواجه شده است. چنانچه روزی این ادغام با موفقیت انجام شود مطمئن باشید ضمن افزایش کیفیت تولیدات، شاهد کاهش
قیمت تمام‌شده قطعات و در نهایت محصول نهایی خواهیم بود.
محمدباقر رجال/رییس انجمن قطعه‌سازان کشور